Ik keek om mij heen en zag diverse oudere Indiase mannen in zwarte pakken knikken met hun zwart geverfde haren. Een Chinese dandy-achtige gilnicht maakte af en toe vileine opmerkingen en dat droeg positief bij tot deze lunchmiddag van de Rotary Club in een onderkelder van het Holiday Inn Hotel hier in Kowloon. De Duitse ....... (vul hier een eigen, zelfverzonnen Duitse legerrank in) ging maar door terwijl er allerlei knullige Powerpoint plaatjes getoond werden. De Rotary club doet veel goeds voor de samenleving, maar een vermakelijke middag verzorgen behoort niet tot hun vaardigheden. Ik was meegenomen door een Indiase vriend. Voordat ik naar Nederland vloog hadden we afgesproken dat we samen zouden lunchen en hij had iets geroepen over Indian Food en ik verheugde mij er op. Toen hij mij oppikte van kantoor, vertelde hij van het veranderde plan en alhoewel het eten best goed was, was het ook erg veilig eten (wat trouwens vaak het geval is in Hong Kong bij dit soort events). Daar zat ik dus in die onder-onderkelder van het Holiday Inn, omringd door talloze Indiase zakenmannen en een tweetal hitsige (zaken)vrouwen. Let wel, de Duitse Tankcommandante was er een van en de andere was een Indiase die met alles en iedereen zo hard flirtte dat haar sari er van in de knoop raakte.
Er waren een paar Westerlingen (wat Amerikanen en een stel Duitsers) en iedereen was druk met gezellig doen. Bezoekers van andere Rotary clubs wisselden vaantjes uit en daar werd voor geklapt. Het feit dat ze geld inzamelen is natuurlijk goed, ik heb er alleen iets meer moeite mee dat iedereen koketteert met het feit dat ze aan liefdadigheid doen. “Thanks to us......” “We have made this possible, applause!” Er werd dus veel geaplaudiseerd en mensen struikelden over elkaar om bij de microfoon te komen om te vertellen wat ze allemaal wel niet gedaan hadden. Ik geloofde het al snel. Ik kreeg ook applaus toen ik voorgesteld werd als gast. Applaus voor jezelf!
Na afloop gaf mijn vriend aan dat het erg gezellig en “lots of fun” was geweest. Ik vroeg me af of ik iets gemist had. Een wildvreemde Indiër kwam op mij af en zei: “Hello Sir, so nice to see you again!” Ik had geen idee wie het was, maar misschien lijken alle Westerlingen voor een Indiër op elkaar. Ik werd gevraagd of ik zaterdag weer kwam voor een dag waarin we (ze) iets goeds gingen doen voor een bepaalde groep zielige mensen en dat het erg belangrijk was als iedereen er was en ........ Ik zei snel dat ik iets had. Iets? Ja, een ding. Iets met vrienden en iets te doen hebben. Wanneer is het? ’s-Avonds? O, nee wat een pech. Mijn afspraak is ook in de avond. Het begint al in de middag? Oei, dat van mij ook. Volgende keer maar weer!
Na afloop gaf mijn vriend aan dat het erg gezellig en “lots of fun” was geweest. Ik vroeg me af of ik iets gemist had. Een wildvreemde Indiër kwam op mij af en zei: “Hello Sir, so nice to see you again!” Ik had geen idee wie het was, maar misschien lijken alle Westerlingen voor een Indiër op elkaar. Ik werd gevraagd of ik zaterdag weer kwam voor een dag waarin we (ze) iets goeds gingen doen voor een bepaalde groep zielige mensen en dat het erg belangrijk was als iedereen er was en ........ Ik zei snel dat ik iets had. Iets? Ja, een ding. Iets met vrienden en iets te doen hebben. Wanneer is het? ’s-Avonds? O, nee wat een pech. Mijn afspraak is ook in de avond. Het begint al in de middag? Oei, dat van mij ook. Volgende keer maar weer!
De Indiase dame omhelsde allerlei mannen en vond gretig aftrek. Ik trok mij terug. En snel ook, want ik zag de Duitse nu ook beginnen. Hasta La Vista Baby!
Tot zover, Uw Man in Hong Kong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten